Canan Tolon, 1955

1955 yılında İstanbul’da doğan Canan Tolon, Edinburgh, Trier, Londra ve San Francisco gibi dünyanın farklı kentlerinde felsefe, tasarım, iç mimarlık ve mimarlık okudu. Akademik olarak görsel sanat eğitimi almayan Tolon’un çalışmalarındaki temel bakış açısını mimari oluşturur.

Canan Tolon, çevreye karşı gösterdiğimiz duyarsızlık, kültürün hapsettiği doğanın yitirilişi, bozulması ve çürümesi gibi temaları resimden yerleştirmeye uzanan bir sergileme anlayışı ile sunar. Tolon, doğa-kültür-yaşam-ölüm gibi kavramlar üzerine insanoğlunun verdiği mücadeleyi sorunsallaştırır. Saman, ot, pas gibi doğal malzeme ve süreçler ile doğanın döngüsünü ve sanatın başka yaşam düzlemlerinde nasıl devam edebileceğini araştırır. Resimleri ve düzenlemelerinde kullandığı doğal malzemeler çürüme ile başlar ve resmin bitiş süreci tamamen bu malzemelerin kontrolüne bırakılır. Sonraki resimlerinde hayalet kentler, sahibi olmayan uçsuz bucaksız topraklar ve ölümü hatırlatan savaş meydanları gibi boş, terk edilmiş, ıssız ve çorak arazileri görünür kılan sanatçı, terk ettiğimiz ve yıktığımız değerlere işaret eder.

2011 yılında ürettiği “Reflex” serisinde, sanatsal kaygılarını insan bedeni üzerinde araştırır. Serinin kelime anlamından çıkan referanslar çalışmanın ham maddeleri gibidir: dışarıdan gelen bir uyarı, kontrol edilemez tepkimeler ve önüne geçilemeyen sonuçlar. Doğa - kültür, yaşam - ölüm ikiliklerini etüt ettiği çalışmalarına benzer biçimde, bu seride de döngü fikri üzerine çalışır. Tolon, belirli bir kalıbı ve tepkiyi çokça tekrarladığımızda bellekte oluşan iz ve yer üzerine düşünür. Dolayısıyla hafıza, sonsuzluk ve gerçeklik arasında bir devir daim yaratır.