Ayşe Erkmen, 1949

1949 yılında İstanbul’da doğan Ayşe Erkmen, İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü’nde Altan Gürman’ın öğrencisi olur. Mezun olduktan sonra 1993 yılında akademik değişim programı DAAD bursu ile Berlin’e gider. 1993 yılından beri dönüşümlü olarak İstanbul ve Almanya’da yaşayan sanatçı, geleneksel heykel tanımını aşan yenilikçi ve deneysel çalışmalarıyla dikkati çeker.

Kendine ait bir atölyesi olmayan sanatçının çıkış noktası sergileme mekânıdır. Çalışmalarının açık alan veya kapalı mekân ile olan bağının altını çizen, etrafıyla olan ilişkisine işaret eden Erkmen, mimari unsurların fiziksel özelliklerini kullandığı gibi; coğrafya, tarih, politika ve kültüre dair bağlamlara da yer verir. Üç boyutlu sanatsal üretime yeni açılımlar getiren Erkmen’in yapıtlarında tipografi, renk ve ses kullanımıyla bir arada yoğun bir kavramsallaştırma ve soyutlama ön plandadır.

“PFM - 1 ve Diğerleri” adlı yapıtında Erkmen, tehlikeli heykelsi formların sistematik hareketlerini izleyiciye hoş gözüken, onun önünden gelip geçen bir MTV estetiğiyle gösterir. 20. Yüzyıl’ın en öldürücü silahlarından birini sunarken trajikomik bir durum ortaya çıkarır. Yeşil mayınlar izleyiciye doğru, fakat kendilerini hoş göstererek, gerektiğinde bir nefes alış-verişle ritmik olarak, bazen de zıplayarak gelir. Özellikle Afganistan’ın Sovyetler Birliği tarafından işgali sırasında sıklıkla kullanılan ürkütücü mayınlar, izleyicinin önünde şirin dijital karakterler haline gelirken, arkadaki ses gizli bir tehlikeye işaret eder.