Mehtap Baydu, 1972

1972 yılında Bingöl’de doğan Mehtap Baydu, 1996-1997 yılları arasında Kayseri’de, Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü’nde başladığı eğitimine, 1997-2000 yılları arasında Ankara’da, Hacettepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Heykel Bölümü’nde devam eder. Çalışmalarını halen Almanya’nın Berlin ve Kassel kentlerinde sürdüren sanatçı, 2005 yılından itibaren öğrencisi olduğu Kassel Üniversitesi’nde 2010 yılından bu yana yüksek lisans eğitimine devam etmektedir.

Mehtap Baydu bireylerin toplum içindeki sosyal konumları ile kimlik politikaları gibi temel konulara odaklanır. Toplumsal cinsiyet ile günlük yaşamdaki kültürel kodlar, sanatçının eğildiği unsurlar olmanın yanında, yapıtlardaki ifade dili için çoğu kez belirleyicidir. "Otoportre: Karakter Bürünmek" adlı yerleştirme birkaç farklı ögeyi içinde barındırır: Sanatçı, gerçekleştirdiği performansı ve bunun izlerini farklı malzemelerle bir araya getirerek izleyicinin yapıtı bütüncül bir biçimde deneyimlemesine aracılık eder. Baydu, annesinin de dahil olduğu, farklı meslek ve sosyal sınıfları temsil eden kadınlardan topladığı elbiseleri üst üste giyer, böylece farklı kimlikleri kendi bedeninde toplar. Elbiselerini aldığı kadınlardan küçük birer metin yazmalarını isteyen Baydu, "Ben küçük bir kızken iltimaslıydım; oyun oynadığım diğer küçük kızlara pantolon giymeleri yasaklanmışken, ben giyebiliyordum. Fakat nineme ve teyzeme ziyarete giderken kesinlikle elbise giyme zorunluluğu vardı" gibi notların bulunduğu kâğıtları duvara tutturarak sergiler. Bu notlar, elbiseleri veren kadınlar hakkında kısa ya da uzun, detaylı bilgiler verir.

Performansta üst üste geçen elbiseler sanatçıyı adeta hapsederken, Baydu bunlardan yavaşça kurtulmaya başlar ve son bir hamleyle hepsini çıkarır. Ters yüz edilmiş elbiseler, hacimli, üç boyutlu bir objeye, bir heykele dönüşür. Pleksi içinde sergilenen elbise heykel, hem sanatçıyı hem de daha önce onları giyen kadınları temsil ederek. Performanstaki tepe taklak gelme anı, sanatçı tarafından el yapımı kağıtlar kullanılarak bir heykel formunda dondurulur ve cam bir fanus içinde sergilenir. Baydu, bir kadının hayatı boyunca kaç role bürünebileceğini, üzerine kaç kimlik giyebileceğini sorgular ve bunun imkansızlığına işaret eder.