Selma Gürbüz, 1960-2021

Selma Gürbüz, el yapımı kâğıtlar üzerine mürekkep uygulamalarıyla kendine özgü bir üslup geliştirir. Sanatçı, özellikle kâğıt işlerinde, Batı sanatının görsel geleneklerini Doğu motifleri ve sembolleriyle buluşturarak farklı bir yorumla yeniden üretir. Sanatçı üretimlerinde, Anadolu hikâyeleri, Doğu ve Batı mitolojileri, Şamanizm anlatıları, Türk ve İran minyatürleri, Japon tahta baskıları ile Bizans ikonografisinden ilham alır.

Batı ülkelerinin Afrika kıtası ile girdikleri sömürgecilik süreci çerçevesinde gelişen kültürel etkileşimler sonucunda 20. yüzyıldan itibaren Kübizm, Fovizm, Ekspresyonizm gibi sanat akımlarında kendine yer bulmuş Afrika maskeleri, bu kıtada yaşayan halkların tören ve dini ritüellerinde sıklıkla kullanılır. Ruhani gücü olduğuna da inanılan maskelerin, insanlar ile doğa ve atalarının ruhları arasında iletişim kurduğuna inanılır. Selma Gürbüz bu maskeleri Tanzanya seyahatinde karşılaştığı ve çok etkilendiği Masai kadınlarının yüzlerini betimlemek için kullanır.

Sanatçı “Birbirimize İyi Bakalım” adlı resimde, el yapımı kâğıt üzerine kakma yöntemiyle kadın yüzlerini betimleyen maskeleri incelikli ve detaylı bir işçilikle resmeder. Sıcak tonda sarı bir zemin üzerine siyah ve toprak tonlarında renklerle boyanan yüzlerin gözlerinden inci taneleri süzülür. Ancak bu yüzlerin ifadeleri üzgün değil, muzip ve sevecendir. Bu resim, farklı coğrafyalardaki kadınların toplumsal ve bireysel zorluklar karşısında dayanışma ve yaşama sevincinin gücüyle direnmesine vurgu yapar.